Prawo do ochrony zdrowia jest prawem człowieka.
Konstytucja RP gwarantuje wszystkim obywatelom „równy dostęp do świadczeń
opieki zdrowotnej finansowanej ze środków publicznych”. Równości w tym zakresie
strzegą przepisy unijne. W praktyce jednak kobiety, przedstawiciele i
przedstawicielki mniejszości seksualnych, religijnych i kulturowych, migranci i
migrantki wciąż spotykają się z nierównym traktowaniem i dyskryminacją w swoich
kontaktach z instytucjami ochrony zdrowia. Czy można mówić o równym dostępie do
opieki zdrowotnej, gdy lekarz zasłania się klauzulą sumienia i odmawia
pacjentce recepty na środki antykoncepcyjne? Gdy niemówiący/a po polsku
pacjent/ka nie może porozumieć się z personelem szpitala? Gdy osobę niebinarną
klasyfikuje się jako mężczyznę lub kobietę? Gdy niepełnosprawna dziewczyna nie
może wejść na fotel ginekologiczny?
O formach dyskryminacji w dostępie do opieki zdrowotnej
opowiedziała dr hab. Magdalena Środa, prof. UW. Po wykładzie odbył się panel
dyskusyjny z udziałem badaczy i badaczek tego zagadnienia: prof. dr. hab. Pawła
Łukowa, dr Katarzyny Bielińskiej i mgr Anny Chowaniec.
